Art. 77 precyzuje temat podróży służbowej:
§ 1. Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Od 1 stycznia kwota diety przysługująca pracownikom w czasie podróży służbowej została podważona z kwoty 38,00 do 45,00 zł.
Każdy pracodawca może zlecić swojemu pracownikowi wykonanie sporadycznie pracy poza stałym miejscem pracy. Pracodawca musi określić cel wyjazdu, termin wyjazdu, czas trwania delegacji. Celem wyjazdu służbowego nie może być stałe wykonywanie pracy w miejscowości, do której delegujemy pracownika, a tylko sporadyczne wykonania czynności zleconych przez pracodawcę.
Diety krajowe stawki
Pracodawca musi wynagrodzić pracownikowi pracę w delegacji. Odbywając podróż służbową, pracownikowi należy się pełna dieta za każdy dzień przebywania na wyjeździe, jeśli wyjazd będzie trwał dłużej niż 8 godzin. Jeśli pracownik w delegacji będzie przebywał nie dłużej niż 8 godzin, to otrzyma 50% diety.
Pracodawca musi zwrócić pracownikowi koszt przejazdów środkami komunikacji miejskiej, koszt noclegów oraz innych wydatków poniesionych przez pracownika w podróży służbowej. Zlecając pracownikowi wyjazd służbowy własnym samochodem, musimy pamiętać o badaniach lekarskich, uprawniających do kierowania pojazdem samochodowym.
Jeśli pracownik korzysta z komunikacji miejskiej, należy się mu 20% diety. Pracodawca może wyrazić zgodę na indywidualne rozliczenie kosztów, w takim przypadku ten ryczał nie obowiązuje. Jeśli pracownik przebywa w delegacji co najmniej 10 dni, przysługuje mu zwrot kosztów przejazdu, w dniu wolnym od pracy.
Jeśli podróż służbowa się przedłuża, pracownikowi należy się zwrot kosztów za nocleg. Ryczałt za każdy nocleg wynosi 150% diety.
Rozliczenie podroży służbowej
Co do zasady dieta wypłacana pracownikowi nie jest ozusowana ani opodatkowana podatkiem dochodowym, jednak tylko w takim przypadku, jeśli mieści się ona w limicie określonym w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Jeśli pracodawca wypłaci pracownikowi wyższą kwotę, musi się liczyć z wyższymi składkami ZUS i PIT (wyliczonymi od nadwyżki ponad limit).
Takie same zasady rozliczania delegacji obowiązują osoby samozatrudnione. Przedsiębiorca taką delegację może rozliczyć w kosztach uzyskania przychodów.